In 1989 maakte Robert Cahen 'Hong Kong Song', een video die in twintig minuten de enorme mierenhoop van deze eilandstad treffend neerzette. Éder Santos ging erheen na de overdracht van Hong Kong aan de Chinezen en maakte een videobrief van 7 minuten, waarin hij tracht de urbane chaos opnieuw te ordenen. Via tussentitels verschaft hij steeds een ander denkraam, een kader waarbinnen de daaropvolgende beelden kunnen worden bekeken. Dezelfde fragmentarische beelden keren terug onder verschillende noemers, de stad wordt ingekaderd door rook, door geluid, door water. En als beeldje voor beeldje ("frame by frame") het westerse en het oosterse door elkaar gemonteerd worden, dan lijkt de synthese van die twee in Hong Kong heel even tot de mogelijkheden te behoren. Nergens ter wereld ontmoeten oost en west elkaar zo direct als in Hong Kong. Is daar verandering in gekomen nu de stad geen officieel westers bezit meer is? Zou het mogelijk zijn dat west en oost elkaar ooit werkelijk zullen begrijpen? Santos wil met deze video de subjectieve blik laten zien waarmee je de alledaagse taferelen van de stad kan bekijken. Het tafereel blijft hetzelfde, maar een oosterse of een westerse blik, dat maakt nog steeds verschil.
– Lies Holtrop |
Ass.regie, montage: Andre Ampara, Pedro Vilela
Muziek: Paolo Santos, Frederic Conan
Éder Santos, 1960, Belo Horizonte (Brazilië)
Woont en werkt in Belo Horizonte (Brazilië)
|
|
1 9 9 9 
